De begrafenis van meneer bouvet by George Simenon

Author:George Simenon [Simenon, George]
Language: nld
Format: epub
Published: 2011-11-02T14:38:54+00:00

6

Wie van de centrale recherche naar de identificatie-dienst op de zolder van het Paleis van Justitie gaat, krijgt ongeveer een zelfde gewaarwording als iemand die in een groot restaurant van de eetzaal in dé keuken komt. Het publiek wordt daar trouwens, evenmin' als in de keuken van een groot restaurant, toegelaten. Daar kan in hemdsmouwen gewerkt en vaktaal gesproken worden.

Voor de mensen van de benedenverdieping, van de Recherche, was de dode van de Quai de la Tournelle, met de problemen die hij stelde en het speurwerk dat hij noodzakelijk maakte, 'die vervelende kerel'.

Voor de mensen op de zolder was hij een buitenkansje, want hij verschafte hun de gelegenheid allerlei werkjes te doen, echt precisiewerk soms dat bijna een kunstenaarshand vereiste en waar ze dol op waren.

In het witte huis hadden de deskundigen hun hart al kunnen ophalen, maar ze voelden zich daar niet op hun gemak, ze hadden er al hun instrumenten niet en ook niet de nodige ruimte.

-Zijn jullie nog niet klaar met die dooie? kwam de man van de vrachtauto die meneer Bouvet naar het Instituut voor Gerechtelijke Geneeskunde moest brengen, van tijd tot tijd vragen.

Iedere keer wierp hij een ongeruste blik op hem, want het was warm en hij was bang dat ze zijn dode zouden 'verknollen', zoals hij zei. Die was vanaf 's morgens al van alle kanten gefotografeerd, in alle houdingen, helemaal naakt en gekleed in zijn diverse costuums, zittend en liggend.

Het meest artistieke werk was geweest om hem het uiterlijk te geven dat hij een jaar of twintig vroeger gehad moest hebben en ze gingen daarbij op dezelfde wijze te werk als de toneelkapper met een oude acteur.

Het was waar dat de dode zijn frisheid begon te verliezen. Toen hij op het moment ongeveer waarop meneer Beaupère de Place des Vosges verliet, naar het Instituut werd gebracht, was het tijd. De onderkaak was weer naar beneden gezakt en men nam niet de moeite om de mond weer te sluiten nu er geen foto's meer gemaakt moesten worden,, en het lichaam scheen helemaal slap.

Hij werd op de baar gelegd en meegenomen, terwijl iemand opmerkte, zonder onvriendelijke bedoeling overigens: -Het ruikt hier ook niet naar eau de Cologne!

De dakramen stonden open. De meesten hadden onder het werk door gegeten. De eerste foto's verschenen in de bladen, maar zij gingen nog andere ontwikkelen, die meer verzorgd waren, een soort reconstructie van meneer Bouvet op verschillende tijdstippen in zijn leven.

Mevrouw Lair en haar advocaat hadden meneer Beaupère niet uitgenodigd met hen mee te gaan naar de Recherche. Ze zouden het ongetwijfeld ongepast gevonden hebben om, als ze een afspraak met de directeur hadden, een gewone inspecteur mee te brengen. Meneer Beaupère had in de tabakswinkel op de hoek van de Rue des Francs-Bourgeois zijn chef opgebeld. Hij had hem niets te zeggen wat deze niet reeds wist, maar hij wilde graag even vaststellen dathij geheel alleen, het deed er- niet toe hoe, de waarheid gevonden had.

-Zijn zuster en de advocaat zijn zojuist uit huis gegaan.

-Heeft u haar gesproken? Wat is ze voor iemand?

-Een deftige oude dame.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.